Conjugació en català del verb «infringir»

Compartiu

Escriviu el verb que voleu cercar i premeu el botó de cerca.

O llisteu els verbs que comencen per:
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z

infringir

Mode indicatiu

Present
jo infringeixo (cent.), infringesc (val., bal.), infringisc (val.)
tu infringeixes, infringixes (val.)
ell, ella, vostè infringeix, infringix (val.)
nosaltres infringim
vosaltres, vós infringiu
ells, elles, vostès infringeixen, infringixen (val.)
Perfet
jo he infringit
tu has infringit
ell, ella, vostè ha infringit
nosaltres hem infringit
vosaltres, vós heu infringit
ells, elles, vostès han infringit
Imperfet
jo infringia
tu infringies
ell, ella, vostè infringia
nosaltres infringíem
vosaltres, vós infringíeu
ells, elles, vostès infringien
Plusquamperfet
jo havia infringit
tu havies infringit
ell, ella, vostè havia infringit
nosaltres havíem infringit
vosaltres, vós havíeu infringit
ells, elles, vostès havien infringit
Passat simple
jo infringí
tu infringires
ell, ella, vostè infringí
nosaltres infringírem
vosaltres, vós infringíreu
ells, elles, vostès infringiren
Passat perifràstic
jo vaig infringir
tu vas (vares) infringir
ell, ella, vostè va infringir
nosaltres vam (vàrem) infringir
vosaltres, vós vau (vàreu) infringir
ells, elles, vostès van (varen) infringir
Passat anterior
jo haguí infringit
tu hagueres infringit
ell, ella, vostè hagué infringit
nosaltres haguérem infringit
vosaltres, vós haguéreu infringit
ells, elles, vostès hagueren infringit
Passat anterior perifràstic
jo vaig haver infringit
tu vas haver infringit
ell, ella, vostè va haver infringit
nosaltres vam haver infringit
vosaltres, vós vau haver infringit
ells, elles, vostès van haver infringit
Futur
jo infringiré
tu infringiràs
ell, ella, vostè infringirà
nosaltres infringirem
vosaltres, vós infringireu
ells, elles, vostès infringiran
Futur perfet
jo hauré infringit
tu hauràs infringit
ell, ella, vostè haurà infringit
nosaltres haurem infringit
vosaltres, vós haureu infringit
ells, elles, vostès hauran infringit
Condicional
jo infringiria
tu infringiries
ell, ella, vostè infringiria
nosaltres infringiríem
vosaltres, vós infringiríeu
ells, elles, vostès infringirien
Condicional perfet
jo hauria (haguera) infringit
tu hauries (hagueres) infringit
ell, ella, vostè hauria (haguera) infringit
nosaltres hauríem (haguérem) infringit
vosaltres, vós hauríeu (haguéreu) infringit
ells, elles, vostès haurien (hagueren) infringit
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

infringir

Mode subjuntiu

Present
jo infringeixi, infringesca / infringisca (val.), infringesqui (bal.)
tu infringeixis, infringesques / infringisques (val.), infringesquis (bal.)
ell, ella, vostè infringeixi, infringesca / infringisca (val.), infringesqui (bal.)
nosaltres infringim, infringiguem (bal.)
vosaltres, vós infringiu, infringigueu (bal.)
ells, elles, vostès infringeixin, infringesquen / infringisquen (val.), infringesquin (bal.)
Perfet
jo hagi (haja) infringit
tu hagis (hages) infringit
ell, ella, vostè hagi (haja) infringit
nosaltres hàgim (hàgem) infringit
vosaltres, vós hàgiu (hàgeu) infringit
ells, elles, vostès hagin (hagen) infringit
Imperfet
jo infringís, infringira (val.)
tu infringissis, infringires (val.), infringisses
ell, ella, vostè infringís, infringira (val.)
nosaltres infringíssim, infringírem (val.), infringíssem
vosaltres, vós infringíssiu, infringíreu (val.), infringísseu
ells, elles, vostès infringissin, infringiren (val.), infringissen
Plusquamperfet
jo hagués (haguera) infringit
tu haguessis (hagueres) infringit
ell, ella, vostè hagués (haguera) infringit
nosaltres haguéssim (haguérem) infringit
vosaltres, vós haguéssiu (haguéreu) infringit
ells, elles, vostès haguessin (hagueren) infringit
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

infringir

Mode imperatiu

Present
tu infringeix, infringix (val.)
ell, ella, vostè infringeixi, infringesca / infringisca (val.), infringesqui (bal.)
nosaltres infringim, infringiguem (bal.)
vosaltres, vós infringiu
ells, elles, vostès infringeixin, infringesquen / infringisquen (val.), infringesquin (bal.)
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

infringir

Formes no personals

Formes no personals
Infinitiu infringir
Infinitiu compost haver infringit
Gerundi infringint
Gerundi compost havent infringit
Participi infringit, infringida, infringits, infringides
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

infringir

  1. Violar, traspassar alguna llei, pacte o tractat.

La definició del verb prové del Viccionari i està sotmesa a les condicions de la llicència Creative Commons Reconeixement-CompartirIgual (CC BY-SA 3.0). Podeu millorar-la editant la seva entrada al Viccionari.

Aquest diccionari s'ha generat a partir de les dades lingüístiques del diccionari de Softcatalà publicat amb llicència dual LGPL v2.1 i GPL v2. Les definicions dels verbs provenen del Viccionari i es publiquen sota llicència de Creative Commons Reconeixement/Compartir-Igual.