infirmar
Mode indicatiu
Present
jo | infirmo (cent.), infirme (val.), infirm (bal.) |
---|---|
tu | infirmes |
ell, ella, vostè | infirma |
nosaltres | infirmem, infirmam (bal.) |
vosaltres, vós | infirmeu, infirmau (bal.) |
ells, elles, vostès | infirmen |
Perfet
jo | he infirmat |
---|---|
tu | has infirmat |
ell, ella, vostè | ha infirmat |
nosaltres | hem infirmat |
vosaltres, vós | heu infirmat |
ells, elles, vostès | han infirmat |
Imperfet
jo | infirmava |
---|---|
tu | infirmaves |
ell, ella, vostè | infirmava |
nosaltres | infirmàvem |
vosaltres, vós | infirmàveu |
ells, elles, vostès | infirmaven |
Plusquamperfet
jo | havia infirmat |
---|---|
tu | havies infirmat |
ell, ella, vostè | havia infirmat |
nosaltres | havíem infirmat |
vosaltres, vós | havíeu infirmat |
ells, elles, vostès | havien infirmat |
Passat simple
jo | infirmí |
---|---|
tu | infirmares |
ell, ella, vostè | infirmà |
nosaltres | infirmàrem |
vosaltres, vós | infirmàreu |
ells, elles, vostès | infirmaren |
Passat perifràstic
jo | vaig infirmar |
---|---|
tu | vas (vares) infirmar |
ell, ella, vostè | va infirmar |
nosaltres | vam (vàrem) infirmar |
vosaltres, vós | vau (vàreu) infirmar |
ells, elles, vostès | van (varen) infirmar |
Passat anterior
jo | haguí infirmat |
---|---|
tu | hagueres infirmat |
ell, ella, vostè | hagué infirmat |
nosaltres | haguérem infirmat |
vosaltres, vós | haguéreu infirmat |
ells, elles, vostès | hagueren infirmat |
Passat anterior perifràstic
jo | vaig haver infirmat |
---|---|
tu | vas haver infirmat |
ell, ella, vostè | va haver infirmat |
nosaltres | vam haver infirmat |
vosaltres, vós | vau haver infirmat |
ells, elles, vostès | van haver infirmat |
Futur
jo | infirmaré |
---|---|
tu | infirmaràs |
ell, ella, vostè | infirmarà |
nosaltres | infirmarem |
vosaltres, vós | infirmareu |
ells, elles, vostès | infirmaran |
Futur perfet
jo | hauré infirmat |
---|---|
tu | hauràs infirmat |
ell, ella, vostè | haurà infirmat |
nosaltres | haurem infirmat |
vosaltres, vós | haureu infirmat |
ells, elles, vostès | hauran infirmat |
Condicional
jo | infirmaria |
---|---|
tu | infirmaries |
ell, ella, vostè | infirmaria |
nosaltres | infirmaríem |
vosaltres, vós | infirmaríeu |
ells, elles, vostès | infirmarien |
Condicional perfet
jo | hauria (haguera) infirmat |
---|---|
tu | hauries (hagueres) infirmat |
ell, ella, vostè | hauria (haguera) infirmat |
nosaltres | hauríem (haguérem) infirmat |
vosaltres, vós | hauríeu (haguéreu) infirmat |
ells, elles, vostès | haurien (hagueren) infirmat |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
infirmar
Mode subjuntiu
Present
jo | infirmi, infirme (val.) |
---|---|
tu | infirmis, infirmes (val.) |
ell, ella, vostè | infirmi, infirme (val.) |
nosaltres | infirmem |
vosaltres, vós | infirmeu |
ells, elles, vostès | infirmin, infirmen (val.) |
Perfet
jo | hagi (haja) infirmat |
---|---|
tu | hagis (hages) infirmat |
ell, ella, vostè | hagi (haja) infirmat |
nosaltres | hàgim (hàgem) infirmat |
vosaltres, vós | hàgiu (hàgeu) infirmat |
ells, elles, vostès | hagin (hagen) infirmat |
Imperfet
jo | infirmés, infirmara (val.), infirmàs (val., bal.) |
---|---|
tu | infirmessis, infirmares (val.), infirmassis (bal.), infirmesses, infirmasses (val., bal.) |
ell, ella, vostè | infirmés, infirmara (val.), infirmàs (val., bal.) |
nosaltres | infirméssim, infirmàrem (val.), infirmàssim (bal.), infirméssem, infirmàssem (val., bal.) |
vosaltres, vós | infirméssiu, infirmàreu (val.), infirmàssiu (bal.), infirmésseu, infirmàsseu (val., bal.) |
ells, elles, vostès | infirmessin, infirmaren (val.), infirmassin (bal.), infirmessen, infirmassen (val., bal.) |
Plusquamperfet
jo | hagués (haguera) infirmat |
---|---|
tu | haguessis (hagueres) infirmat |
ell, ella, vostè | hagués (haguera) infirmat |
nosaltres | haguéssim (haguérem) infirmat |
vosaltres, vós | haguéssiu (haguéreu) infirmat |
ells, elles, vostès | haguessin (hagueren) infirmat |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
infirmar
Mode imperatiu
Present
tu | infirma |
---|---|
ell, ella, vostè | infirmi, infirme (val.) |
nosaltres | infirmem |
vosaltres, vós | infirmeu, infirmau (bal.) |
ells, elles, vostès | infirmin, infirmen (val.) |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
infirmar
Formes no personals
Formes no personals
Infinitiu | infirmar |
---|---|
Infinitiu compost | haver infirmat |
Gerundi | infirmant |
Gerundi compost | havent infirmat |
Participi | infirmat, infirmada, infirmats, infirmades |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
infirmar
- Invalidar, anul·lar.
- Debilitar, afeblir, treure valor.
La definició del verb prové del Viccionari i està sotmesa a les condicions de la llicència Creative Commons Reconeixement-CompartirIgual (CC BY-SA 3.0). Podeu millorar-la editant la seva entrada al Viccionari.